pasmo włosów

См. также в других словарях:

• pasmo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pasmie || paśmie; lm D. pasm || pasmosem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szereg przylegających do siebie, ułożonych równolegle włosów, nici, włókien itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pasmo — n III, Ms. pasmie a. paśmie; lm D. pasm a. pasem 1. «pewna liczba nici, włókien itp. ułożonych w ten sposób, że przylegają one wzdłuż do siebie i tworzą całość podobną do pasa, wstęgi» Pasmo przędzy. Pasmo siwych włosów. 2. «powierzchnia w… …   Słownik języka polskiego

• promień — m I, D. promieńenia; lm M. promieńenie, D. promieńeni 1. «wiązka świetlna, smuga świetlna wydobywająca się ze źródła światła, ze świecącego przedmiotu» Blady, jasny, srebrny, złoty promień. Zimne promienie księżyca. Ogród skąpany w promieniach… …   Słownik języka polskiego

• kosmyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźno zwisające pasmo włosów, rzadziej długiej sierści zwierzęcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opadające kosmyki włosów. Łysina z rzadkimi kosmykami. Odgarnąć niesforny kosmyk z czoła. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pukiel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pukielkla; lm D. pukielkli {{/stl 8}}{{stl 7}} skręcone pasmo włosów; lok : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgarnęła z czoła pukiel włosów. <czes. z niem.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fala — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruchomy wał utworzony z wody na jej powierzchni, spowodowany działaniem wiatru, ruchami sejsmicznymi, ruchomymi obiektami (np. statkami) i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brew — ż V, DCMs. brwi; lm MD. brwi «łukowate pasmo krótkich włosów porastające wypukłość kości czołowej nad oczodołem» Czarne, gęste, krzaczaste, nastroszone, zrośnięte brwi. Czernić, nastroszyć, regulować brwi. Ruszać brwiami …   Słownik języka polskiego

• kędzior — m IV, D. a, Ms. kędziororze; lm M. y «pasmo wijących się włosów; pukiel, lok» Kasztanowate, błyszczące kędziory. Włosy zwijały się w kędziory. Włosy w kędziorach spadały na czoło, na plecy …   Słownik języka polskiego

• lok — m III, D. a, N. lokkiem; lm M. i «pasmo wijących się włosów; pukiel, kędzior» Blond loki. Głowa w lokach. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• naturalny — naturalnyni, naturalnyniejszy 1. «właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z prawami natury; utworzony, powstały, odbywający się bez udziału człowieka; niesztuczny, prawdziwy» Las, port naturalny. Miód, sok, tłuszcz naturalny. Naturalne środowisko… …   Słownik języka polskiego

• kędzior — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kędziororze {{/stl 8}}{{stl 7}} pasmo kręcących się włosów lub sierści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kędziory spadające na czoło, wijące się, zwijające się. Włosywbujnych kędziorach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień